* Ο «Ιλισσός» ήταν μηνιαίο, εικονογραφημένο περιοδικό, το οποίο εκδιδόταν στην Αθήνα από τον Μάιο του 1868 ως τον Απρίλιο του 1872.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ιλισός ή Ιλισσός ή Σιλισσός ή Ειλισσός ή ρέμα της Καλλιρρόης (κατά τον Παυσανία, λέξη πελασγικής προέλευσης με προελληνική ρίζα), ήταν ονομαστός ποταμός των αρχαίων. Οι Αθηναίοι θεωρούσαν τον Ιλισό ιερό και στις όχθες του διατηρούσαν βωμούς πολλών θεών, όπου τελούνταν τα ‘’Μικρά Μυστήρια’’, τα οποία σχετίζονταν τόσο με τα ‘’Ελευσίνια’’, όσο και με ‘’Διονυσιακές’’ τελετουργίες. Σύμφωνα με μαρτυρία του Στράβωνα, ο Ιλισσός ήταν “χειμαρρώδης, το πλέον θέρος δε μειούται τελείως” (το μεγαλύτερο μέρος του καλοκαιριού), ενώ ο Πλάτων τον αποκαλεί “υδάτιον” (ρεματάκι).

Η Φωτό Μου

Καθημερινά... με τον Πάνο Αϊβαλή // Επικοινωνία στο email: kepeme@gmail.com

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν' ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Μετάφραση - Translate

Άνθρωποι και Φύση πάνω από τα κέρδη

Τετάρτη 8 Νοεμβρίου 2017

O Γάλλος περιηγητής De la Croix το 1695 περιγράφει: Τούρκικοι φόροι...

 Theodosis Georgoulopoulos 
Ἑλληνική Ἱστορία.


Τούρκικοι φόροι
O Γάλλος περιηγητής De la Croix το 1695 περιγράφει:

- Karatch (χαράτσι), τέσσερις έως δεκατρείς πιάστρες για κάθε κεφάλι και η πληρωμή άρχιζε από τα 5 έως 15. Οι rayah (ραγιάδες) υποβάλονταν ακόμα και σε ελέγχους στο δρόμο για να πληρώσουν και σε περίπτωση διαφωνιών για την ηλικία, μετρώ ταν με μεζούρα το κεφάλι - στη διακριτική ευχέρια του ελεγκτή.
- Devssirme ή φόρος αρρένων, όπου το 1/10 αρπαζόταν για υπηρεσία στο σεράι για γραμματικοί, υπηρέτες κλπ αναλόγως των ικανοτήτων, γενίτσαροι.
- Kurck Acchessi, για την υποστήριξη του ναυτικού.
- Sursat, για τα έξοδα του Σουλτάνου.
- Avariz, για το στρατό.
- Ave Achessi, για την υποστήριξη του ιππικού και υπηρετικού για τα κυνήγια του Σουλτάνου.
- Miri, φόρος γαίας 1/7 της παραγωγής.
- Angaria [..], υποχρέωση σε δημόσια έργα και κατάσχεση αλόγων για τον Σουλτάνο
Οι φόροι συλλέγονταν από τους Προεστούς που ελάμβαναν από τους Τούρκους τον τίτλο του Cogia Bachis (κοτσάμπαση).
Αυτοί γινόνταν από όποιον μπορούσε να αγοράσει το οφίκιο από τον τοπικό Pasca. Είχαν την δυνατότητα να μετριάσουν τα δεινά του κατακτητή, αλλά συνήθως έκαναν το αντίθετο.
Etat prescute des Nations et Eglises Grecque, Armeniene, et Maronite en Turquie, De la Croix, 1695
Οι σύγχρονοι του De la Croix Βενετοί διοικητές της Πελοποννήσου παρατηρούν ότι οι Πελοποννήσιοι "εργάζονται μόνο για τα προς το ζην και όχι για να προκόψουν" και αναφέρονται στην αιματηρή φορολογία των Cogia Bachis και Pasca.

Καταγραφή χριστιανών για devşirme. 1558, Topkapi Palace Museum

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου